Κριτήρια Καταλληλότητας Χρήσης της Δυναμικής Υπερηχοκαρδιογραφίας στην Σύγχρονη Καρδιολογία

  • Αλέξανδρος Στεφανίδης
  • Ηλίας Πατσιώτης
  • Νίκος Κουρής
  • Ιγνάτιος Οικονομίδης,
  • Αλέξανδρος Πατριανάκος
  • Πέτρος Νιχογιαννόπουλος

Περίληψη

H δυναμική υπερηχοκαρδιογραφία είναι μία διαδεδομένη αναίμακτη τεχνική με διαδρομή 30 ετών,1 που εφαρμόζεται συνήθως για την περαιτέρω αξιολόγηση ασθενών με γνωστή ή πιθανή ισχαιμική νόσο2,3 αν και προοδευτικά προσετέθησαν νέα κλινικά σενάρια χρήσης της, όπως η συστολική ή διαστολική καρδιακή ανεπάρκεια, η μη ισχαιμική νόσος, η βαλβιδική νόσος, η πνευμονική υπέρταση, η αθλητική καρδιά, οι συγγενείς καρδιοπάθειες ή ακόμα και η εκτίμηση μεταμοσχευμένης καρδιάς. Μπορεί να πραγματοποιηθεί ή με φυσική άσκηση (κυλιόμενος τάπητας ή εργομετρικό ποδήλατο) ή φαρμακευτικά με χρήση ινότροπων (δοβουταμίνη) ή αγγειοδιασταλτικών (διπυριδαμόλη, αδενοσίνη) παραγόντων. Επιπρόσθετα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν παράγοντες ηχωαντίθεσης για βελτίωση ευκρίνειας της εικόνας, αλλά και για τον έλεγχο της μικροκυκλοφορίας.

Δημοσιευμένα
2017-07-13
How to Cite
ΣΤΕΦΑΝΊΔΗΣ, Αλέξανδρος et al. Κριτήρια Καταλληλότητας Χρήσης της Δυναμικής Υπερηχοκαρδιογραφίας στην Σύγχρονη Καρδιολογία. hellenicjcardiol, [S.l.], v. 58, n. 1, july 2017. Available at: <https://hellenicjcardiol-gr.gr/index.php/hjc/article/view/87>. Date accessed: 29 mar. 2024.
Ενότητα
ΒΗΜΑ ΟΜΑΔΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ